"Qariyalar uyi"
Sening shu sovuq nomingda qanchalar azob pinhon. Qanchadan-qancha ezgu orzu umidlar mehir, mehnat va biz farzandlarga eng qimmat ne'mat bo'lgan onaizorning oppoq sutiga tupirilgan farzandlarning
mehir-muhabbatlari yotadi. Ma'sumalarimizning alpomish dek baquvvat, yelkalari keng-u ammo bag'ri tor o'gillarni, barchinoydek yuzlari guldek, jamollariga quyosh hasad qiladigan qizlarni, ammo ularni qalblaridan hatto tezak shuni oldida '"men pokizaman" deb g'ururlanadigan qizlarni ota-onalarini boradigan eng so'nggi manzillaridir. Sen ular shuncha oq yuvib oq taragan,"Hali navaralarimni ham o'zim kotta qilaman" deb niyat qilgan sho'r peshonalarning boradigan joyi sensan, ey g'amgin dargoh. Lekin senga ham ming rahmat, ming rahmat sen ham bo'lmaganingda ular qayerdan panoh topishardi.
Afsuslar bo'lsinkim o'z qo'llari ila o'zlarini hayotidagi eng g'animat mo'tabar ota-onadek buyuk sarbonlarini chirqiratib tashlab yana qaddilarini g'oz qilib burni yelkasida o'tirgan ikki farishtadan ham balandlanib ishib ketgan "Manqurd" farzandlarni ko'rib chirqirab ketgan borliq, nima derekan-a. Eyyy "Farzand" eson-omon o'z pushti panoxlaringni qariyalar mozoriga joylashtirib, senga bergan mehrlari narxidan uy olib berdingmi? Barakkallo, barakallo bilib qo'y bu dunyoda eng ko'zi ojiz, bebaxt, iymonsiz mavjudod kim deb so'rashsa biz hech ikkilanmasdan seni qo'limizni bigiz qilib ko'rsatamiz Bu "Unvon" senga qutluq bolsin farzand.
Bu yer shunday dargohkiy u yerda o'z gulbog'idan quvilgan bog'bonlar, yashaydi. Bu yerda shunday dehqonlar yashaydiki don sochkanku ammo hosilini ololmaganlar.
Bu yerda kechalari uxlamay alla aytkanlar yashaydiyu lekin o'zlari olamdan ko'z yumganlarida hatto azon aytadigan bir insonlari yo'qlar yashaydi. Bu uyga begonadir orzu o'ylar bu hovlida yangramagay o'yin kulgu, bayramlar bu uydagi qo'shiqlar faqat g'amdan honish berar, bu uydagilar olloxdan mehir izlagay.
Bu uyning sohiblari ikki xil ba'zi birlari mehir berib qaytarib olaolmaganlar, ikkinchilari o'zlariga qaytganlar:
"Bolam sen meni bir paytlar o'zim volidamni
chehralarida qonli ko'z yoshlari bilan olib borib tashlagan joyga tashlading, ming pushaymonman, qaytar dunyo ekan, mana endi qaytdi. Tunu-kun haqdan iltijo qilib so'ragum, bu odil qaytar dunyo ekan, bolalaringdan senga hech qaytmasin, qaytmasin jigargosham"
Ey hudo bu farzandli befarzandlarni "Farzand" lariga o'zing iymon ko'rsatgin. Hech kimni farzandga zor qilma. Ularning daqiqa-soatlari yil-asr bo'lar kun oylari. "Qariyalar uyidan yuz bora afzal qabriston"
Ota-onani unutgan vaqting do'zah bo'ladi joying.
Azizlar keling ota-onalarimiz-u, bobo-momolarimiz, keksa-yu, qariyalarimiz xonadonimiz parilari bo'lsinlar.
Hulosa o'zingizdan!!!!
Muallif: Rustam
Rasim ham juda mavzuga mos dardliy tanlanibdi.
RAXMAT