Doʻmbogʻimga
Ozgʻinlar kulsalar yigʻlama jonim,
Oʻzi semirolmay aytar alamdan.
Boringcha sevaman suyukli yorim,
Sen semiz emassan, Doʻndiqqinasan!
Shirmoy nonday shirin loʻppi dudogʻing,
Yaxshisan, yuqadi suvni ichsang ham.
Toʻlin oyga oʻxshar, oʻtli qarogʻing,
Sen semiz emassan, Koʻhlikkinasan.
Hech parvo qilmagin koʻrolmaslarga,
Ular ozgʻinligi qiladi alam.
Past ketib yurmagin aslo pastlarga,
Sen semiz emassan, Toʻliqqinasan!
Oʻzingday yumshoqdir har bitta soʻzing,
Dunyo goʻzallari borib olsin dam.
Yurakda yashaysan faqat sen oʻzing,
Sen semiz emassan, Poʻmboqqinasan!